Utwór muzyczny przeznaczony na zakończenie jakieś większej formy instrumentalnej
Źródłosłów: z łaciny post – po, i ludo – gram.
Najbardziej znanym utworem instrumentalnym o takiej nazwie jest ostatnia część suity fortepianowej Paula Hindemitha Ludus tonalis. Stanowi ona powtórzenie pierwszej części Preludium w raku inwersji, co oznacza, że można ją zagrać z nut ustawionych „do góry nogami”. Postludium to także instrumentalne zakończenie utworu wokalnego, na przykład końcowy gitarowy popis w hiszpańskiej pieśni tanecznej fandango.